سنجاقک کوچولو

سلام صبح پنج شنبه ی زیبای پاییزیتون به خیر 

صبح چون که هوا خنک بود تصمیم گرفتم برم توی حیاط دست و صورتمو بشورم ، که ناگهان 

اتفاق قشنگی افتاد !

یه سنجاقک کوچولو اومد روی انگشتم نشست ، ازش عکس گرفتم و بهش فکر کردم و پی بردم

درباره ی زندگی سنجاقک ها اطلاعاتی ندارم تصمیم گرفتم تحقیق کنم ، که نتیجه ی تحقیقاتم 

رو هم در زیر عکس نوشتم .

         

سنجاقک که بیشتر در نقاط خوش آب و هوا یافت می شود، حیوانی زیبا، زمینی، هوایی، آبی و

زیرآبی است.

سنجاقک بطور معمول تنها زندگی می کند. به جز چند روزی در تابستان که با جفت خود

(همسرش ) بسر میبرد، در بقیه اوقات به تنهایی ادامه زندگی می دهد.

سنجاقک ماده وقتی که باردار شد، با انبرک کوچکی که در انتهای دم دارد تنه یک ساقه نی

را که در آب قرار دارد سوراخ می کند و چند دانه تخم بسیار ریز در میان نی می گذارد

(چقدر جالب )  پس از چند هفته نوزادهای سنجاقک سر از تخم بیرون می آورند و به ته آب 

می روند.

آنها درست به اندازه سر یک سوزن می باشند. رنگشان، خاکستری است. دست و پایشان، 

بسیار کوچک می باشد. در پشت آنها برآمدگی هایی دیده می شود که بال های سنجاقک،

در درون آنها ساخته می شود تا این جانور آبی را روزی پرنده هوایی گردانند. نوزاد سنجاقک 

خود را در زیر گل ها و لجن ها پنهان می کند تا پیکر خود را از طعمه شدن حیوانات آبی محفوظ 

بدارد.

نوزاد سنجاقک، وسیله مخصوصی برای شنا دارد که هیج شناوری چنین وسیله ای ندارد. 

بشر هواپیمای جت ساخته است ولی هنوز زیردریایی جت نساخته است، شاید در آینده بسازد.

ولی نوزاد سنجاقک در شنای خود درست مثل زیردریایی جت می باشد.

در پیکر(بدن ) سنجاقک نوزاد، کیسه کوچکی قرار داده شده که از آب پر می شود. آنگاه آب مانند

فواره از انتهای شکم وی خارج شده و این نوزاد کوچولو را در آب بطرف جلو می راند.

نوزاد سنجاقک شکارچی ماهر و قصابی چابک می باشد. او کرم های ته آب را شکار می کند.

سپس با انبرک دم آنها را تکه تکه کرده و می بلعد. نوزاد که کمی بزرگ شد، پوست بدنش 

بزرگ نمی شود. بنابراین احساس تنگی و گرفتگی می کند. به پوست فشار آورده می شود،

پوست کهنه از ناحیه سر و گردن شکاف خورده و حیوان با پوستی بسیار نرم و تازه از آن خارج

می شود. نوزاد سنجاقک، تا زمانی که در آب زندگی می کند، چند پوستمی اندازد.

وقتی که پا به سن می گذارد، آب بر تنش سنگینی می کند. آرام آرام خود را به ساقه یک گیاه

یا تنه می رساند و از آن بالا می رود و از دنیای آب خارج می شود و به دنیای هوا وارد می گردد 

و در حرارت آفتاب، در سایه برگییا درختی، استراحت می کند و باز پوست کهنه را می اندازد و 

با پوست نوینی (جدید ونو ) ظاهر می شود.

در حالی که دو جفت بال کوچک و نرم بر پیکرش نمودار شده است، حرارت آفتاب، بال هایش 

را سخت می کند.

بال ها به سرعت رشد می کنند و بزرگ و نیرومند می شوند و این زیردریایی جت، هواپیمایی

بی پروانه می گردد که آماده پرواز است. بال ها که گشوده شد پرواز می کند و میاد روی دست

من می شینه :)

منبع : سایت بیتوته